Thursday, September 30, 2010

Questions?

How many questions in my mind!

During, waking up, “what’s time now?”

I find, “Which is my brush?”

I ask, “When do I get tea?”

I search, “Where is my uniform?”

I verify, “How is hair style?”

I admire myself as “Whosoever may like me?”

While eating, “Why do you serve more?”

My mother asks, “To whom, I serve more else you dear?”

My sister asks, “Who’s this book?”

I go through book, whatever important

I Say bye, whenever I wear my shoe

I obey rules, wherever traffic

On signal, I see beautiful car, “How much could it be?”

I guess, “How far will it go per hour?”

I estimate, “How long will it take me to purchase car?”

After reach hall, I watch, “Who is my supervisor?”

I pause all questions myself to pass in exam,

I think only answers whether this or that.

Tuesday, September 28, 2010

To my babe

Hi my sweety...
You looks beauty...
Food seems tasty...
Pack to Ooty...
Take toys thirty...
Taste this black tea...
Dress gets dirty...
It's my duty...

Monday, September 27, 2010

Ice - Eyes

Man : I have eyes....and
don't have ice.
Blind Man : I have ice... and
don't have eyes.
Man : What's the size!
It's really nice.
Blind Man : I'm blind... and
don't mind

Thursday, September 23, 2010

கல்!

கூழாங்கல்லில் விளையாடி,
கருங்கல்லால் அடித்தளம் கட்டி,
செங்கல்லால் சுவர் எழுப்பி,
பளிங்கு கல்லால் தரை எழுப்பி,
பாறாங்கல்லால் படி அமைக்கும்
என் கொத்தனார் கணவனே...

வைரக்கல் கேட்டதற்கு
கல்லாய்ப் போனதுன் மனம் ஏனோ...
கல்லானாலும் நீயென்
கணவன் தானோ...

Wednesday, September 8, 2010

காளான்!

மேகங்களாய் தொலை தூர
உறவினர்கள் வந்து சேர,
இடியென கெட்டி மேளம் கொட்ட,
மின்னலெனும் பெண்ணுக்கும்,
மழையாகிய உனக்கும்,

ஆலங்கட்டியாய் அட்சதை தூவ,
நடந்த திருமணத்திற்கு,
வானவில் நடத்திய வரவேற்பில்
நட்சத்திரங்கள் வருகை தந்து,

சிறப்பித்த உன் திருமண
சாட்சியாக, மறுநாள்
காலையில் என் குழந்தையின்
கையில் உன் குழந்தை
காளான் வடிவில்.

Tuesday, September 7, 2010

ஏக்கம்!

எம்மதமும் சம்மதம்,
யாதும் ஊரே யாவரும் கேளிர்,
அன்பே தெய்வம்... என்றாகிப் போனது
என் இயல்பு வாழ்க்கை...

பெரியோர் சொற்படி
உணர்ந்து நடக்கின்றேன்,
உணர்ந்து தான் நடக்கின்றேன் வாழ்வின்
ஒவ்வொரு அடியும்....உணர்வே
வாழ்வின் ஆதாரமாய்...

அதிசயமாய் வாழ்ந்தாலும்
அதிசயத்தைக் கண்டதில்லை...

அகத்தின் அழகு முகத்தில்
தெரிய வில்லை...எனவே
கண்டதும் காதல் வரவில்லை
எதிலும் எனக்கு...

அறு சுவை அறியும் என்னால்,
குறைந்தது ஒன்று...
ஆறறிவிலும், ஐம்புலன்களிலும்...

வெண்ணிற தாளில்,
நீல நிற மையில்,
பசும்புல் தரையில்,
கறு நிற கண்ணாடியுடன் நான்,
ண்ம் என்னவென்று
எண்ணியவண்ணம்...

கண்காட்சி, கண்கொள்ளா காட்சி என்னவென்றும்,
அழகு, பேரழகு என்னவென்றும்,
கண்களால்
அறிய ஏக்கமாய்....